Benjamin Lucas: “Bedrijven moeten leren verantwoording af te leggen aan de overheid en de Fransen”

Gezien het toenemende aantal ontslagplannen in het land heeft de parlementariër, die lid is van de Groenen en Socialisten, de passiviteit van de staat en de hebzucht van werkgevers onderzocht. Hij pleit voor versterking van de macht van de vakbonden en overweegt de oprichting van een hoge autoriteit die toezicht houdt op de overheidssteun.

Hoe denkt u dat de overheid moet ingrijpen nu er zoveel banen verloren gaan, ook in belangrijke economische sectoren?

De criteria voor ontslag moeten absoluut worden herzien, zodat de zaken op groepsniveau worden bekeken en niet op het niveau van één enkele fabriek. Bovendien is het noodzakelijk om snel te definiëren wat onder het beschermen van het concurrentievermogen wordt verstaan, waarvan de contouren onduidelijk zijn. Bovendien moet de overheid het recht hebben om de procedure vanaf het begin te herzien om de economische reden voor het ontslag te beoordelen.

Tegenwoordig bevindt het rechterlijk toezicht zich helemaal aan het einde van de procedure. In het geval van een arbeidsbeschermingsplan zouden gekozen bestuurders ook een opschortend veto moeten hebben. We hebben het constant over de waarde van werk: laten we werknemers herwaarderen door hun vertegenwoordigers meer macht te geven! Ik stel daarom voor om het aantal werknemers-bestuurders te verdubbelen. Verder is het noodzakelijk om collectieve ontslagovereenkomsten beter te reguleren en het coöperatieve bedrijfsmodel te versterken.

Pleit u voor de oprichting van een orgaan dat verder gaat dan de ministeries van Arbeid en Economie?

Ik overweeg een hoge instantie in te stellen die toezicht houdt op overheidssteun . Deze instantie zou de steun kunnen opschorten, de terugbetaling ervan kunnen eisen en transparantie kunnen eisen. Deze instantie zou bestaan ​​uit vertegenwoordigers van vakbonden, werkgevers en lokale gekozen bestuurders. Vaak heeft een bedrijf dat dividenden uitkeert aan aandeelhouders de middelen om te investeren. Ik zeg niet dat een automatische regel nodig is; dividend uitkeren is immers een manier om investeerders te vinden. Maar zodra de winst is uitgekeerd, moeten we overwegen of er wel of geen behoefte is aan overheidssteun.

In deze context stel ik ook voor om een ​​permanente commissie voor overheidssteun aan bedrijven op te richten. Zo kan de nationale vertegenwoordiging bij de begrotingsbehandeling bekijken wat er is gedaan. Zelfs als we geen steun hebben verleend, profiteren bedrijven van werknemers die zijn opgeleid in een goede openbare school, ziekenhuizen die beroepsziekten behandelen, wegeninfrastructuur en overheidsinstanties die klimaatverandering aanpakken. Bedrijfsleiders moeten leren verantwoording af te leggen aan de overheid en de Fransen.

Wat herinnert u zich van uw gesprekken met de vakbondsleden?

Grote moed. Ik steun het idee dat de commissie een platform kan zijn voor vakbondsleden. Ik waardeer hun uitgebreide expertise over de situatie en de economie in het algemeen. De hoorzittingen bevestigen de noodzaak van inspraak van werknemersvertegenwoordigers bij strategische keuzes.

Omdat vakbondsorganisaties in de maanden voorafgaand aan een ontslagplan systematisch alert zijn op de strategie van het bedrijf. De manier waarop werknemersvertegenwoordigers en werknemers kunnen interveniëren in de strategische koers van groepen lijkt mij een belangrijk project. Door het managementverloop zijn vakbondsleden die er al dertig jaar werken vaak degenen die de werkmethode het beste kennen.

Is het de rol van links om het Franse kapitalisme te onderzoeken?

De rol van links is niet alleen om het te onderzoeken, maar ook om het Franse kapitalisme te reguleren en te bestrijden wanneer dat nodig is. Wat is anders het nut van links? Wat er nu op het spel staat, is ons sociaal contract. Het huidige discours gaat over het afschaffen van publieke diensten vanwege schulden.

Tegelijkertijd is er geen controle over overheidssteun. Wat op het spel staat, is ons vermogen om samen te werken. Bovendien is het absoluut noodzakelijk om onszelf te voorzien van de capaciteit om bedrijven in strategische sectoren tijdelijk te nationaliseren. Dit is niet de enige oplossing, maar in een onderhandeling moet de persoon met wie je te maken hebt, weten dat je zo ver kunt gaan dat je hem of haar van zijn of haar productiemiddelen berooft.

Wat heb je van de bazen geleerd?

Tijdens de hoorzitting trof ik mensen tegenover me die nonchalant reageerden, ook al hadden we het over werknemers, mensenlevens en territoria. Ik maak onderscheid tussen de grote kapitalisten, aandeelhouders en de echte bedrijfsleiders die zij aan zij met werknemers vechten. Sommige bazen hadden een soort minachting voor parlementariërs en klaagden dat ze zich moesten verantwoorden. Maar een werkzoekende moet tegenover een adviseur verantwoorden dat hij op zoek is naar werk. Als je een baas bent, is het normaal om af en toe voor het parlement te verschijnen.